மேகத்தில் இடமில்லை.
மண்ணோக்கி விழுகிறது,
விண்ணோக்கி ஆவியான,
உயிர்திறக்கும் சாவிகள்.
விழுகையில் அவையும்,
முழுவதாய் தீர்த்துதான்,
முகில்களை காலிசெய்யும்.
முறுவலுடன் கேலிசெய்யும்.
காலங்கள் பார்த்து,
கார்முகில் வேர்த்தவன்,
நேரெதிர் நேரத்தில்,
நேற்றுதான் பெய்கிறான்.
தோழர்களாம் மரங்களின்,
தோகம்தரும் மரணங்கள்,
பழிவாங்கப் பார்த்துதான்,
குழிதோண்டிப் போகிறது.
மனிதன் பருகியதால்-அவன்
குணங்கள் பழகியதால்,
மாரியும் மாறித்தான்,
கோபத்தைத் தூறிடுதோ???
.......கந்தசுவாமி,,,,,,,,,
No comments:
Post a Comment