ஊருக்குப் போயிருக்கிறாள்

ஊருக்கு சென்ற காதலியின் நினைவில் ஒருவன் எழுதுவதாய் ஒரு கற்பனைக் கவிதை

உன்னிடம் பேசாத இரவெல்லாம்,
உறக்கம் பூசாமல் விழியிருக்க,
மூளை சூடாகி மூடிடுதே,
மூச்சு நீயின்றி கேவிடுதே.
சிரிப்பொலியும் சிணுங்கலும்,
சில்மிஷமாய் சண்டையும்,
சப்தமில்லாமல் நிறைத்தது தினமும் நெஞ்சினை.
தனிமையில் உந்தன் நினைவுகள் பஞ்சனை.
இருப்பினும் இருக்குதே உறக்கத்தின் வஞ்சனை,
இருகரம் இணைத்தெனை விரைவினில் வந்தனை.
நீ தொலைவில் இருக்கும் வேளையிலே,
என் தொலைபேசி அலுக்கும் வேலையிலே.
சிரிப்பை சிலநாள் காணவில்லே,
சீக்கிரம் வந்திடு வானவில்லே.
......கந்தசுவாமி.....